Prologue.

-22-06-2009-
-Powiadasz, że podobałam ci się od początku szkoły?
Chłopak przytaknął kiwnięciem głowy.
-To  czemu nigdy nie próbowałeś ze mną porozmawiać?
-A co by to dało. Ludzie oczekiwali, że będę kimś. Już od początku oczekiwano ode mnie więcej niż mogłem dać. Dokładnie pamiętam tą dziewczynkę z którą bawiłem się w piaskownicy w niedzielne popołudnia. Mimo tego rodzice zawsze mi powtarzali, że robią to dla mojego dobra. Tylko dlatego byłem z Melissą. Nigdy nie była i nie będzie mi bliska.
-Ale nie musisz wyjeżdżać.
-Suzie...-odgarnął kosmyk moich włosów za ucho.- Robię to, aby się usamodzielnić, spełniać swoje marzenia. Nie pamiętasz? To ty mi mówiłaś, że trzeba dążyć do celu. Właśnie to robię.
Usiadłam na łóżku. Założyłam z powrotem bieliznę na moje ciało.
-Zapomnisz o mnie. Jak wszyscy inni.
-Za bardzo cię kocham, aby o tobie zapomnieć.-chłopak przysunął się. Przytulił mnie od tyłu. Jego goła klata stykała się z moją skórą. Pocałował mnie w szyję i powoli zjechał na ramię.
-Ja ciebie też kocham. Ale przyrzeknij, że nie zapomnisz o dzisiejszej nocy.
-Nigdy.-uśmiechnął się do mnie.
Wstałam z łóża i założyłam sukienkę. Odnalazłam buty i znów stanęłam na dwunastocentymetrowych szpilkach.
-Do zobaczenia. Wrócę po ciebie.-pokazał rząd białych zębów.
-Żegnaj Zayn.-otworzyłam dzrwi od jego sypialni i wyszłam.


Popatrzyłam na nasze zdjęcie w ramce. Podeszłam do komody i wzięłam je w dłonie. Opuszkami palców przejechałam po jego wizerunku.
'Tak bardzo znów chciałabym go poczuć.'
Poczułam, że łza uciekła i płynie w dół, aby spaść z mojego policzka. Otarłam ją szybko.
-Skarbie.-mama stanęła w drzwiach pokoju.-Gotowa?
-Tak.-potwierdziłam.
Włożyłam zdjęcie do kartonu, wzięłam go w ręce i wyszłam z pokoju, aby już nigdy więcej tu nie wrócić.


_____________
Prolog.

Będą komentarze=będzie 1 rozdział.
Uwieżcie, że będzie co czytać.;d

Natalie Malik.<3